TFTIESYF

Verse 6

            “Day After Valentines”

Masaya ang lahat. Side-effect ng katatapos lang, err. . .nagpapatuloy pala na Valentine’s celeb. Maaga siyang pumasok kasi maaga siyang nagising. Hindi naman masasabing disappointed siya sa nangyari, rather, kawalan ng nangyari kahapon, pero parang hindi na siya convinced na seryoso nga ang lalaking iyon sa pagpapahagin sa kanya. Ni isang text nga ay wala siyang natanggap sa buong araw na iyon, bagay na ipinagpasalamat niya. Hindi rin siya disappointed dun, kasi hindi naman siya nag-eexpect, pero sino ang niloloko niya? Bakit siya tingin ng tingin sa cell niya?

“Makapunta na nga lang sa school.”

****

“Karen! Good Morning!!!” Ngumiti naman siya, “Good Morning din.”

“Grabe, ang saya kahapon, hanggang ngayon, kinikilig pa rin ako…” si Diane.

Hindi na siya nag-comment, at kung may makakabasa sa iniisip niya ngayon, sasabihing bitter siya. Well, maybe not bitter, just a bit jealous. Sino ba namang matinong babae ang hindi kikiligin  kapag hinarana ka, sa harap ng buong klase? Romantic ‘yun… Napangiti siya. Sana--- agad din niyang sinaway ang sarili. No more expectations for this day. Para na rin niyang inamin na nag-expect nga siya kahapon.

“Blah blah blah…” ang instructor naming ng may kumatok sa pinto. Meron na naman atang mangyayari. Excited siya, ano na naman kayang pakulo nila? Masaya na lang siya kasi kahit papaano ay natigil lang saglit ang klase nila. “May dalang balloons..at saka flowers…” sabi ni MJ, na katabi niya. “Ang sweet talaga,” napatingin siya sa hawak nung lalaking pumasok.

“Saan po si Ms. Karen Grace Palisoc?” tanong noong lalaking may hawak ng mga bulaklak. Napatigil siya. At bago pa ma-absorb ng utak niya na siya nga iyon, naituro na siya ng mga classmates niya. Overwhelmed, all she could do is smile. Lahat yata, liban sa ilan, ay nagulat, nagtataka, naiintriga sa kung sino man nag nagpabigay nun. Hindi pa man siya nakakabawi ay nagsimula nang kumanta ‘yung mga lalaki. Pinipigil niya ang sariling lumingon sa likod, if he wants to keep his identity a secret, then so be it. Sa kabila ng shock, hindi pa rin niya napigilang kiligin, it’s elementary, no woman can resist being treated as a muse, as a princess. “Hala….” Sa kawalan niya ng masabi. Impit na napapatili ang mga katabi niya, at okay! Parang gusto na rin niyang makitili.

It’s her hair and her eyes today.

That just simply take me away.

“Hi!”

“Hello din kuya!”

“Hmm…”

“J”

“Anong shampoo mo?”

“Haha, ano iyan? Banat?”

“Hindi, wala lang talaga akong masabi… Haha.. Aww, nakakahiya ako…”

And the feeling that I’m falling further in love makes me shiver, but in a good way…

Hindi siya mahilig mag-recite, lalo na kapag ganitong mga topic. “Do you believe in destiny?” ang tanong na hindi niya inasam na sagutin kahit kalian. Pero ang lalaking iyon, nagtaas ng kamay. “Yes maam, because I also believe in love.” Nagtawanan ang lahat, siya lang ang parang natigilan sa sagot na iyon.

All the times I have sat and stared, as she thoughtfully combs through her hair…

As she purses her lips, bats her eyes and she plays with me sitting there slack-jawed and nothing to say…

“Nakatingin siya sa iyo, alam mo ba iyon?”

Alam niya, hindi nga lang niya maibalik ang mga tinging iyon. This is making her crazy! But, yeah, in a good way.

‘Cause I love her, with all that I am.

And my voice shakes along with my hand.

‘Cause she’s all that I see, and she’s all that I need,

And I’m out of my league, once again.

Those lyrics, habang pinakikinggan niya ang mga iyon, naalala niya iyong mga instances na nagkausap sila at napangiti siya, kasi tama, parang nanginginig ito noon. Hindi man lang niya nahalata na ganoon na pala ang nangyayari dito, at siguro, maging sa kanya. For her, what she’s hearing now is more than just a song, it’s the very embodiment of his feelings for her, at hindi ito nagkamali, his feelings have reached her.

It’s a masterful melody,

When she calls out my name to me.

As the world spins around her,

She laughs, rolls her eyes,

And I feel like I’m fallin’ and it’s no surprise.

To say that she is shocked would be the worst understatement of the year. Dahil nasa kantang iyon na ang lahat, at ramdam talaga niya ‘yung lyrics. “Ateng!!! Ang swerte mo! Kung si Vince man iyan o kung sinong Poncio Pilato, grabe! Ang effort niya! Sobra!!!!” sigaw sa tenga niya ni MJ. Bago pa man niya napigilan ang sarili , “Hindi… Hindi si Vince…” Pumasok ito sa classroom, may dalang gitara. “Siya…”